Marzenia patykiem na piasku pisane...

Weszła na gadu i wiedziała co tam zastanie. Miała nadzieję, że zastanie również jego i raz na zawsze wyjaśni tą kwestię. Ale jednak go nie zastała. Nie uraziło jej to. Każdy z nich miał własne życie. Przecież nic sobie nie obiecywali. Otwarła okienko rozmowy i zawiesiła dłonie nad klawiaturą. Chwilę siedziała bez ruchu po czym wystukała tylko kilka słów i je zamknęła. Nie zamierzała mu wyliczać tych dni i głupich słów na gadu. Nie miałaby z tego takiej satysfakcji. Zdusiła w sobie to wściekłe pragnienie zemsty. Była złośliwa i doskonale o tym wiedziała. Zeszła na oddalony i zatopiła się w internecie. Czytała kilka ciekawych artykułów psychologicznych i przeglądała allegro w poszukiwaniu wymarzonego kolczyka. Nagle wpadł jej do głowy głupi a jednocześnie dość sensowny pomysł. Zamyśliła się i odrzuciła go po chwili. Jednak krążył w jej umyśle niczym leniwy kot i cały czas pojawiał się na horyzoncie. Wreszcie zrezygnowana poddała się ciekawości. Weszła na NK. Odszukała w swo

Leżała na ogrodzie i jak często w taką pogodę się opalała. Nie miała nic lepszego do roboty i była mocno skołowana. Ktoś jej kiedyś powiedział, że istnieje przyjaźń damsko-męska. Wyśmiała to, ale po jakimś czasie sama się o tym przekonała. Uwierzyła, że można naprawdę. Choć nie zawsze było słodko i różowo to miała przyjaciela. I teraz też zaproponowała przyjaźń, bo wiedziała, że nie może dać mu nic ponad to. Nie mogła i nawet nie chciała. Za krótko się znali. Ale nie chciała. A ten kto jej powiedział, że istnieje przyjaźń damsko-męska powiedział też, że nawet jeśli on pozna inną dziewczynę to nadal zostanie jej przyjacielem i nic się w tych kontaktach nie zmieni. Rozmyślała nad tym długo i uparcie, bo znów zaczęła w to wątpić. Ona poznała go jakieś dwa tygodnie temu. A w zeszłym tygodniu napisał jej, że poznał inną fajną dziewczynę i od tego czasu jakoś tak omijał ją szerokim łukiem. Wiedziała-podświadomie była tego pewna, że gdyby się lepiej poznali to byłby w stanie awa

Kolejną noc spędzała w pracy. Czuła sztywność wszystkich mięśni. Zostało jej jeszcze ledwie 1,5 godziny do zamknięcia. Była wyczerpana ale kawa ją trzymała przy życiu. Wiedziała, że za te 1,5 godziny wtuli się w miękką, szarą tapicerkę siedzenia pasażera i będzie bezpieczna. Wiedziała, że jej kochany rano przyjedzie żeby odwieźć ją do domu. To ją tak cieszyło. Wstała z krzesła i postanowiła zacząć sprzątać żeby choć ciut rozprostować nogi i zbolałe mięśnie. W trakcie całej krzątaniny przy porządkach nie zauważyła jak szybko zleciał jej ten czas nudnego oczekiwania. Myła podłogę i już ledwie trzymała się na nogach gdy poczuła lekkie szturchnięcie w bok. Odwróciła się i jej twarz rozpromienił szalony uśmiech. "Przyjechał!" pomyślała i padła mu w ramiona. Tuliła się chwilę i czuła jak bardzo jej tego brakowało. Cóż z tego, że właśnie była 4.30 rano w niedzielę a widzieli się zaledwie w piątek? Czuła, że tego właśnie było jej potrzeba. Dokończyła sprzątanie i zamknę

„...to uczucie było zawsze silniejsze od śmierci nikt nie rozerwie tej więzi..." Wypadki się zdarzają, ale nie każdemu takie same. Wracam do źródła. Wracam do Verby :) zawsze ich kochałam i nigdy nie byli mi obojętni. Odrodzenie niczym feniks z popiołów... ...stała z cichymi słowami na ustach i delikatnymi łzami w oczach. Nuciła cicho jedną z najpiękniejszych piosenek. Najpiękniejszych a mimo to przeszywających jej serce na wskroś. Nigdy nie umiała tego powstrzymać. Odwróciła się powoli przy ostatnich nutach rozbrzmiewających w pustej kuchni. Nie mogła tak dłużej. Znów słyszała w sobie to, co dawało jej zawsze tyle radości. Nie umiała się powstrzymać. Znalazła tę starą piosenkę sprzed lat i usiadła. Wsłuchując się jej rytm pomału odżywały w niej dawno zatarte wspomnienia. Gdy przebrzmiała ostatnia nuta otwarła oczy. Wiedziała, że teraz już to zrobi, że wróci. Włączyła ją jeszcze raz ustawiając się w jednym miejscu. Zamknęła oczy i zaczęła tańczyć. Pamiętała każdy